کد مطلب:1206 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

آيا تمدّن امروزي واقعاً تمدّن است؟

در تعريف تمدّن چنين آمده است: متخلق شدن به اخلاق اهل شهر و انتقال از خشونت و جهل به حالت ظرافت و انس و معرفت (اقرب الموارد) البته اين يك تعريف لغوي است و اكنون تمدّن بدون پيشرفتهاي تكنولوژيك تعريف نمي شود و چه بسا تنها با اين ويژگي يعني فن آوري متنوع و رشد رايانه ها و گسترش ارتباطات شناخته مي گردد. امّا به سادگي مي توان به اين پرسش پاسخ داد كه اين وجه تمدّن هرگز تعريفي جامع از تمدّن حقيقي نيست. زيرا آثار زيانبار آن روز به روز آشكارتر مي گردد و بن بستهاي اخلاقي، فكري، فلسفي، اجتماعي، نشانه ناتمام بودن آن ويژگي است. فرهنگ انساني بايد همراه رشد امكانات رشد كند و بالنده گردد وگرنه تيغ تيز به دست زنگي مست است.
مشكل اساسي در همين نكته نهفته است كه فرهنگ حاكم بايد بعد معنوي آدمي را گسترش دهد و جهت يابي زندگي را برايش تأمين نمايد تا باعث هدايت و كنترل او گردد. و اين فرهنگ با تلفيقي از هنر و ادبيات و فلسفه و حتّي عرفان مهيا نمي گردد، چون در نظامي كه انسان عمق و نيازهايش شناخته نشده، حتّي عرفان به بازي گرفته مي شود. چنانكه پرفسور چيتيك استاد دانشگاه هاروارد آمريكا گفته است غرب اكنون مثنوي و مولوي را مطرح مي كند امّا فقط صيغه عشق را برجسته مي كند و هر جا سخن از تكليف است سانسور مي نمايد. چون او به خوشي مي انديشد.


ـ2ـ
پس تنها راه نجات، اقبال به دين و وحي با تمامي جامعيّت آن است. دين بن بست ها را مي شكند و انسان را با همه ابعادش سرشار مي نمايد و او را كنترل كرده و به همه دست آوردهايش جهت مي بخشد. پس جواب پرسش با جرأت منفي است.

(بخش پاسخ به سؤالات )